McDonald’s is door de jaren heen betrokken geweest bij diverse schandalen die hun reputatie aanzienlijk hebben beïnvloed. Een van de vroegste en meest beruchte zaken was de “McLibel”-zaak in de jaren 80, waarin McDonald’s twee activisten aanklaagde voor het verspreiden van kritische pamfletten.

Hoewel de activisten schuldig werden bevonden aan enkele aanklachten, onthulde de rechtszaak ook dat McDonald’s het publiek had misleid over de voedingswaarde van hun eten en de werkomstandigheden van hun werknemers.

Een van de meest beruchte zaken was de “Hot Coffee”-zaak waarbij Stella Liebeck derdegraads brandwonden opliep nadat ze McDonald’s koffie over zichzelf had gemorst. Deze zaak, vaak aangehaald als een voorbeeld van frivole rechtszaken, toonde aan dat McDonald’s talloze klachten over de gevaarlijk hoge temperatuur van hun koffie had genegeerd. De rechtszaak resulteerde in aanzienlijke schadevergoedingen voor Liebeck en vestigde de aandacht op de nalatigheid van bedrijven en de veiligheid van consumenten.

De documentaire “Super Size Me” van Morgan Spurlock had een diepgaande impact op de publieke perceptie van McDonald’s. Spurlock’s dieet van een maand lang uitsluitend McDonald’s voedsel leidde tot ernstige gezondheidsproblemen, wat de schadelijke effecten van fastfood duidelijk maakte. Na de release van de film schrapte McDonald’s hun supergrote optie, wat een verschuiving naar gezondere menu-opties signaleerde, hoewel het bedrijf een directe connectie ontkende.

In 2015 werd McDonald’s geconfronteerd met beschuldigingen van rassendiscriminatie in Virginia. Tien voormalige werknemers dienden een burgerrechtenzaak in waarin zij beweerden dat zij vanwege hun ras waren ontslagen. Supervisors zouden racistische opmerkingen hebben gemaakt en de Afro-Amerikaanse werknemers hebben vervangen door blanke werknemers. Hoewel het franchise-model van McDonald’s directe verantwoordelijkheid bemoeilijkte, kreeg het bedrijf veel kritiek omdat het zijn werknemers niet beschermde tegen discriminatie.

Een groot schandaal brak uit in 2001 toen bleek dat de frietjes van McDonald’s, die als vegetarisch werden aangeprezen, in werkelijkheid in rundvet werden gebakken. Deze onthulling veroorzaakte verontwaardiging onder vegetariërs en religieuze groepen, wat leidde tot rechtszaken en een publieke verontschuldiging van McDonald’s. Het bedrijf betaalde uiteindelijk miljoenen aan schikkingen, wat het belang van transparantie in voedseletikettering benadrukte.

Het “pink slime”-schandaal in 2012 onthulde McDonald’s gebruik van “lean finely textured beef,” een bewerkt vleesproduct dat smalend bekend staat als pink slime. De publieke reactie was overweldigend negatief, waardoor McDonald’s het product niet meer gebruikte en een bredere industriële verschuiving teweegbracht weg van dergelijke praktijken.

In China raakte McDonald’s in 2014 verwikkeld in een voedselschandaal toen een leverancier betrapt werd op het opnieuw verpakken van verlopen vlees. Het incident leidde tot kelderende verkoopcijfers en beschadigde de reputatie van het bedrijf in China en daarbuiten. De reactie van McDonald’s, aanvankelijk ontkennen en vervolgens afstand nemen van de leverancier, slaagde er niet in de schade te beperken.

Een van de grootste fraudezaken in de geschiedenis van het bedrijf betrof de McDonald’s Monopoly-promotie. Een ex-politieagent, Jerry Jacobson, manipuleerde het spel meer dan tien jaar lang, waardoor McDonald’s voor 24 miljoen dollar werd opgelicht. Hoewel het bedrijf zelf niet direct schuldig was, moest McDonald’s miljoenen aan compensatie betalen en werd het vertrouwen van de consument geschaad.

Arbeidskwesties zijn ook een belangrijke bron van controverse geweest. In 2014 bleek dat een franchisenemer in Pennsylvania misbruik maakte van nul-urencontracten en buitenlandse uitwisselingswerkers uitbuitte met lange diensten en slechte leefomstandigheden. Dit leidde tot stakingen en juridische stappen, resulterend in substantiële schikkingen en verhoogde aandacht voor de arbeidspraktijken van McDonald’s.

De “Fight for 15”-beweging zag McDonald’s werknemers wereldwijd staken voor een uurloon van $15 en betere arbeidsomstandigheden. De protesten benadrukten de wijdverspreide ontevredenheid over het loonbeleid van het bedrijf en kregen internationale steun, wat de voortdurende strijd voor eerlijke arbeidspraktijken in de fastfoodindustrie onderstreepte.

Elk van deze schandalen heeft een blijvende indruk achtergelaten op McDonald’s, en weerspiegelt de uitdagingen en ethische kwesties die inherent zijn aan het onderhouden van zo’n enorm wereldwijd bedrijf. Van juridische geschillen en gezondheidskwesties tot arbeidsrechten en voedselveiligheid, McDonald’s heeft een complex landschap van publieke kritiek en verantwoordelijkheid moeten navigeren. Deze controverses herinneren ons eraan hoe cruciaal maatschappelijke verantwoordelijkheid is en hoe de publieke perceptie bedrijfspraktijken blijvend beïnvloedt.

Lees meer op Laatstenieuws.nl.